Зачем Фрунзику Мкртчяну автомашина ?

Зачем на тот период своей славной жизни знаменитому артисту Фрунзику Мкртчяну автомобиль, если стоило ему выйти на улицу, как одна за другой подкатывали машины и предлагали везти своего любимца куда угодно, за чем угодно и на сколько угодно ?

Про автомобиль Фрунзика Мкртчяна

Автомобиль Фрунзика Мкртчяна- После совместной работы в фильме "Мимино'' М.Мкртчян и Вахтанг Кикабидзе стали закадычными друзьями, часто встречались то в Ереване, то в Тбилиси. Однажды В. Кикабидзе приезжает к другу, как положено, отметили встречу в ресторане, после чего на "Волге'' М.Мкртчяна поехали к нему домой (этот ГАЗ-24 подарило артисту правительство Арм. ССР). В пути Мгер неожиданно допустил грубейшее нарушение дорожного движения и тут же был остановлен гаишником. Сотрудник ГАИ, узнавший его, вежливо сказал ему: "Товарищ Мкртчян, вы только что нарушили дорожное движение''. "Знаю, дорогой, - сказал ему артист, - увидев тебя, я решил поздороваться, но как бы я поздоровался, если ехал далеко от тебя?"
... Удивительной была и всенародная любовь к нему: и стар и млад искали знакомства и встреч с ним, пользовались каждым удобным случаем, чтобы поговорить с ним и угостить его. После просмотра фильма "Мимино'' группа молодых дилижанцев настоятельно потребовала, чтобы он с ними поехал в Дилижан. Оговорки Фрунзика не принимались, пришлось поехать с ними. На родине Рубика Хачикяна Фрунза встретили за банкетным столом. Естественно, напоили его и дилижанской родниковой водой, которая, по мнению дилижанцев, первая в мире, а не вторая.
Фрунзик Мкртчян и детиПолучив "Волгу'', Мгер Мкртчян приезжает в Ленинакан, чтобы вместе с родными отметить подарок правительства. Вскоре выяснилось, что шина проколота ножом, соседи всполошились, стали искать хулигана, им оказался 11-летний соседский мальчик. Сашика привели к Мгеру Мкртчяну на расправу. Мальчик беззвучно плакал, он шепнул Мгеру сквозь слезы: "Я не хочу, чтобы вы уезжали в Ереван''.

 Голос Армении



На каком автомобиле ездил знаменитый Фрунзик Мкртчян?

На каком автомобиле ездил знаменитый Фрунзик Мкртчян?По знаменитому лиричному фильму «Мимино» все мы отлично помним славного Рубика, водителя грузовика из армянского Дилижана.
Согласно сюжету Рубен приезжает в Москву на автобазу - получил самосвал КРаЗ 256Б. Причем, судя по восхищению Рубика-джана, рассчитывал он на что-то попроще...
Но каким же автомобилем управлял в реальной жизни сыгравший эту блистательную роль актер Фрунзик (Мгер) Мкртчан, гордость и душа Армении?
На самом деле, у знаменитого армянского актера был во владении автомобиль ГАЗ-24 «Волга» , подаренный ему правительством Армянской ССР. 
Что по тем застойным временам равнялось примерно 600-му Мерину в 90-е. Рассказывали, что после у появления у Фрунзика «Волги» в Армении тут ро­дился популярный анекдот.
На каком автомобиле ездил знаменитый Фрунзик Мкртчян?Мол, актер настойчиво требовал от ГАИ непременно выдать ему номерной знак «01-99» — по названию короткометражки, где Мкртчан сыграл вечно нетрезвого шофера, которому нередко приходится не по своей воле иметь дело с бдительными сотрудниками ГАИ.
Есть еще и такая история. Сразу после получения заветного авто Фрунзик отправился в родной Ленинакан (ныне Гюмри) - отметить долгожданный подарок правительства.
Но там машине актера кто-то проколол ножиком переднее колесо. Как оказал, пошел на такое хулиганство местный десятилетний пацан по имени Сашик.
- Я просто не хотел, чтоб вы от нас уезжали, - сквозь слезы промычал Фрунзику Сашик...
ДНа каком автомобиле ездил знаменитый Фрунзик Мкртчян?руг армянского актера Вахтанг Кикабидзе любит рассказывать и такую байку.
Как-то автомобиль Фрунзика Мкртчяна остановили тбилисские гаишники. Тот как раз ехал домой в Армению после нескольких спектаклей в Тбилиси.
Сотрудники ГАИ попросили актера пройти с ними куда под мост. Фрунзик думал уже, что сейчас придется взятку давать. Но под мостом внезапно оказался накрытым грузинский стол, за которым сидели актеры Тбилисского драматического театра.
Фрунзик за рулем кабриолета в фильме Белый РояльТут же затянувшие знаменитую армянскую песню: «Ов, сирун, сирун, инчу мотецар…»


                                                                          8 июля                                                                          Армения и армяне



https://dzen.ru/a/YTCqITFyBUyKwyMV


ՖԵՐԴԻՆԱՆՏ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ ՏՐԱՄՎԵՆ

Ասեմ, որ Ֆրունզիկ Մկրտչյանր շուտ - շուտ էր մեքենան խփում ու գալիս էր մոտս սարքելու
Մի անքամ մեքենան խփված բերեց և ասաց.
- Ղուրբան ջան, ընկերոջս հայաթը կանգնած խորատա կենեինք, տրամվեն եկավ խփեց ավտոիս։
Մենք ծիծաղից թուլացանք։ Պարզվեց, որ ճիշտ է ասոււմ, իրոք տրամվեն գծից դուրս էր եկել, մտել ընկերոջ հայաթը ու խփել Ֆրունզի մեքենային։ Դեպքը տեղի էր ունեցել Կինո "Ռոսիայի" հետևի փողոցում։

Ղուրբան


Печать

Буба Кикабидзе о "Волге" Фрунзика (Мгера) Мкртчяна

Фрунзик МкртчянКогда-то давно Фрунзик Мкртчян позвонил мне из Еревана: «Буба, ты же знаешь Эдуарда Шеварднадзе. Как думаешь, если мне отказали в очереди на «Волгу» (а тогда она была, как 600-й «Мерседес»), он поможет?».
Я отвечаю: «Дорогой, если Эдуард Амвросиевич тебя увидит – сразу выпишет любое авто».
Так и получилось, Фрунзик был счастлив. И не потому, что у него появилась машина – ему дорого было внимание.
http://noev-kovcheg.ru/


Մի անգամ գիշերը ֆրունզը 24-ը կանգնեցնում է ներկայիս ֆրանսիական դեսպանատան առջև` փողոցի մեջտեղում և լայնքով: Ու սկսում է ոգևորված պարել: Մոտենում են ոստիկանները.
- Ֆրունզ ջան, ցավդ տանեմ, չի կարելի ստեղ կանգնել...
Ֆրունզն իրեն հատուկ կոլորիտով պատասխանում է.
- Տղա, ըսիգ ո՞ւմ քաղաքն է, իմ քաղաքը չէ՞... հբը օր իմն է, դու ի՞նչ կենես ստեղ, ես ուրդեղ գուզեմ, ընդեղ կկայնիմ....

Պատմում է Էդուարդ Արծրունյանը

Էդուարդ Արծրունյան, Ֆրունզիկ Մկրտչյան, Արտաշես ՀունանյանԱրծրունյանը հիշում է իր բազմաթիվ հանդիպումներն ու զրույցները ճանաչված արվեստագետների հետ` Քոչար, Սարյան, Մհեր Մկրտչյան, Փարաջանով ու այլք: 
«Շողիկ մամայի սրճարանում նստած էինք, երբ մի օր Ֆրունզը եկավ-ասաց, թե մեքենա է առել` «Վոլգա», ու հիմա մեզ պիտի տանի Աշտարակ` պատիվ տալու: Ես էի, Պոլոզ Աշոտն ու ինքը: Նստեցինք ավտոն, ու վախից սրտներս թուլացավ` էնպես արագ ու ծուռումուռ քշելով էր գնում, որ մտածեցինք` վերջներս եկել է:
Էդպես հասանք Աշտարակ, տեսնենք` ամբողջ փողոցներում ու նույնիսկ մարդիկ, կտուրները բարձրացած, ինչ-որ մեկին են սպասում` պարզվեց` մեզ են սպասում: Պոլոզ Աշոտը, դուրս գալով մեքենայից, իբր թե տեսեք` ինչպես պիտի ինձ ողջունեն, բայց ոչ մի արձագանք, հետո Ֆրունզը դուրս եկավ մեքենայից` հասկացանք, որ հենց իրեն են սպասում, հասկացանք նաև, թե ժողովուրդը որքան է սիրում իրեն: 
Էդ օրը իմ կյանքի ամենահամով խորովածը կերա, հետո քեֆներս տնգոզ` Երևան վերադարձանք: Վերադարձի ճանապարհն ավելի սարսափելի էր`մի կերպ տեղ հասանք»,- պատմում է Արծրունյանը: 

Անահիտ Կորյուն
05 Oct 2014
http://www.magaghat.am

«Չէ, ջահել ջան, Դուք իջեք, մի վճարեք ...». ՄՀԵՐ ՄԿՐՏՉՅԱՆ

Լուսանկարը՝ Էդուարդ Տեր-Սահակյանի Լուսանկարում՝ հաղորդավարուհի Լյուդմիլա Օրդոյան, Մհեր ՄկրտչյանԴեռ ուսանող էի, երբ մի վարար անձրևոտ օր, ինստիտուտից դուրս գալով, ինձ գցեցի առաջին պատահած տաքսու մեջ, առջևի նստարանին:
Ետևը երկու տղամարդ կար նստած, որոնց բարևեցի վարորդախառը, ինչպես այն ժամանակվա քաղաքավարությունն էր պահանջում: Մի քանի վայրկյան հետո միայն զգացի, որ ուղևորներից մեկը Մհեր Մկրտչյանն է:
Հիմա նստած տեղս լարվածություն եմ զգում, կարծես մեխերի վրա լինեմ. ճիշտ այն անեկդոտի տաքսիստի նման, որը վիզը ծռում է ետ, ասելով՝ կներեք, որ մեջքով եմ նստած:
Զրուցակիցը խոսում էր մի քիչ գյումրվա շեշտադրումներով, մինչդեռ Մհեր Մկրտչյանը՝ բարձր որակի գրական լեզվով: Շատ առօրյա բաներից էին խոսում:
Կարողացա Մհերի ասածից մտապահել մի հատված միայն: Հարցնում էր. «...Էս տրամվայի  երեք կոպեկանոցներն ի՞նչ եղան...: Հետաքրքիր է՝ ո՞ւմ էին խանգարում...», հետո էլ, թե. « ...Երևի լցրին տրամվայի տակ...»:
Այդ շրջանում նոր էր նկարահանվել Ալբերտ Մկրտչյանի «Խոշոր շահում» ֆիլմը, որի մասին, ի դեպ, ես փոքրիկ հոդված էի տպագրել «Ֆիլմ« թերթում՝ «Ձանձրույթի տրամվայը» մոտիվներով:
Ես պետք է ավելի շուտ իջնեի, ուստի դրամը պարզելով վարորդին, ետ նայեցի և, մի քիչ քաշվելով, դիմեցի Մհեր Մկրտչյանին. «Խնդրում եմ Դուք չվճարեք»:
Այդ պահին նկատեցի, որ նա ամբողջապես սև զգեստների մեջ էր՝ սև կոստյում, սև վերնաշապիկ, մազերն անխնամ երկարած, դեմքը՝ գերհոգնած. ճիշտ իր կերտած հերոսի՝ վարպետ Գառնիկի նման:
Նա իսկույն կանխեց, ասելով. «Չէ, ջահել ջան, Դուք իջեք, մի վճարեք, Ձեզ համար էլ է վճարված»:
Ասաց մի տեսակ մեքենայաբար, մի քիչ արագ, իր զրույցի արանքում, առանց էմոցիաների:
Չհամարձակվեցի հակաճառել: Իջա, գնացի:
Վերջերս համացանցում ուշադրություն դարձրի Մհեր Մկրտչյանի ասմունքին: Կարդում էր «Մարդը ափի մեջ» ժողովածուից: Չես կարողանում հիացմունքդ պահել ու չասել՝ այդ ի՛նչ խոշոր արվեստագետ էր:
Վերապրեցի իմ այն հեռավոր ուսանողական վարար անձրևոտ օրը...

Վարդգես Դավթյան
30.03.2018
https://thearmenians.am/hy/blog/che-jahel-jan-duq-ijeq-mi-vchareq-mher-mkrtchyan

 
 

Իմ ամբողջ կյանքում ամենա հրաշալի հիշողությունը

1968 թվականի հունիսի վերջը, վերջացրել էինք ավարտական քննությունները (Մ. Գորկու №4 դպրոց), ավարտական խնջույքից հետո ամբողջ դասարանով, ես իմ ակորդեոնով նվագելով, երգելով քայլեցինք Լենինի հրապարակ, այն ժամանակ այդպես էին անում, արշալույսն այնտեղ դիմավորելու: Ուրախ, անհոգ կյանք: Շատրվանների մոտ էինք, երբ մեզանից կիչ հեռու կանգնեց կարմիր մեքենա (ուղղակի չեմ հիշում ինչ մարկայի էր, դե ով էր ուշադրություն դարձնելու դրան, չէ որ տեսանք Ֆրունզին ու տեղներումս կանգնեցինք):
Միմյանց միչև փսփսացինք տես Ֆրունզիկն է, հետո թվաց թե աղմկելու համար է կանգնել, նկատողություն անի, բայց նա բարի ժպիտով մոտեցավ, բարևեց, ասաց.
 - Ավարտեցիք դպրոցը, շնորհավորում եմ, լավ ապագա ունենաք, լավ մարդ լինեք հայրենիքի ու մարդկության համար:
Մենք շփոթված էինք, նա մեզ, աղջիկներիս (8-9 հոգի) տեղավորեց մեքենայի մեջ: Մենք իրար գիրկ էինք նստել, բայց դա մեր համար երջանկություն էի, ցնծության մեջ էինք: Այնուհետև Ֆրունզը մի քանի պտույտ արեց հրապարակով, հարցրեց, որ դպրոցից ենք, շարունակելու էնք ուսումը, լավ էնք սովորել, ... հետո ավելացրեց.
- Ինչ էլ որ անեք, որտեղ էլ որ լինեք, լավ մարդ դառնաք, լավ մայրեր լինեք:
Հետո էլ պտույտ արեց, մոտեցավ մեր տղաներին: Բոլորս մեքենայից դուրս եկանք, Ֆրունզը մոտեցավ տղաներից ու կատակելով ասեց.
- Ուշադիր եղեք, չկորեն:
Ժպտացինք, ձեռքով հաջողություն արեց տղաներին, բարեմաղթանքներ արեց, նստեց մեքենան, մի պտույտ էլ արեց, հեռվից ձեռքով հաջողություն արեց ու գնաց: 
Դա իմ ամբողջ կյանքում հրաշալի հիշողություն է եղել:

Սիրանուշ Գրիգրոյան
Գրի առավ՝ Դիանա Բաբայանը


АВАРИЯ С ФРУНЗИКОМ

Мой прадед по отцовской линии в центре Еревана, в годах 80-х что-ли, попал в маленькое ДТП (всего пару царапин), стукнул автомобиль Фрунзика по его вине.
Фрунзик извинился, предлагал деньги, но дед конечно не взял, ибо в Армении очень любили актёра, и дед - не исключение. Просто разъехались на тёплой и дружеской ноте. Замечательный актёр, мно очень нравится, а фильмы с его участием - нечто душевное, веселое. "Мимино" уже наверное раз 20 пересмотрел, и каждый раз, как в первый.

Натан
https://dzen.ru/a/YgKFuX89fURr6ANm